Duygu ve düşüncelerini saz çalarak dile getiren Aşık Veysel Şatıroğlu, 1894’te Sivas’ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyünde dünyaya geldi. Aşık Vysel 128 yaşında. Bu dünyadan bir halk ozanı geçti…
Asıl adı Veysel Şatıroğlu olan sanatçının iki kız kardeşi, çiçek hastalığına yakalanarak hayatını kaybetti. Aşık Veysel de 7 yaşında aynı hastalıktan dolayı gözlerini kaybetti.
Aşık Veysel, babasının teşvik etmesiyle 10 yaşındayken saz çalıp şiir okumaya başladı, o dönemin saz ustaları Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin’den ders aldı. İlk evliliğini 1919’da Esma Hanım ile yapan Veysel Şatıroğlu, annesini ve babasını 1920’de kaybetti.
Eşinin kendisini terk etmesi üzerine 1928’de Gülizar Hanım ile evlenen Şatıroğlu’nun, Zöhre, Ahmet, Hüseyin, Menekşe, Bahri, Zekine ve Hayriye adlarında 7 çocuğu dünyaya geldi. Hüseyin birkaç aylıkken hayatını kaybetti.
Ahmet Kutsi Tecer keşfetti
Babasının kendisine oyalanması için aldığı sazla önce başka ozanların türkülerini çalmaya başlayan sanatçı, daha sonra Ahmet Kutsi Tecer’in teşvikiyle kendi türkülerini yazıp söyledi.
Çok temalı türküler seslendirdi
Çamşıhlı Ali ve Molla Hüseyin adlı saz ustalarından ders alan Veysel şiirlerinde, yurt sevgisi, kardeşlik, birlik, dünyanın geçiciliği, ölüm ve sevgi temalarını işledi. Veysel, bir dönem Türkiye’yi dolaşarak Köy Enstitüleri’nde saz hocalığı yaptı.
Deyişleri kitaplaştırıldı
20. yüzyıl aşık halk edebiyatının önemli temsilcilerinden biri olan Aşık Veysel’in deyişleri, 1970’li yıllarda Hümeyra, Fikret Kızılok ve Esin Afşar gibi bazı müzisyenler tarafından da düzenlendi. Veysel’in şiirleri, “Deyişler”, “Sazımdan Sesler”, “Dostlar Beni Hatırlasın” isimli kitaplarında toplandı.