Murat Ülker ‘Hekaton’la Son Tango’ kitabının değerlendirmesini okurlarıyla paylaştı

Kişisel internet sitesinde yayımladığı yazılarıyla dikkat çeken

Yıldız Holding Yönetim Kurulu Üyesi, Pladis ve GODIVA Yönetim Kurulu Lideri Murat Ülker, siyonist aklın büyük tuzağı ve global sapkınlığın şifrelerinin yer aldığı Mustafa Merter’in ‘Hekaton’la Son Tango’ kitabını ele aldı.

 Ülker, KETEBE Yayınları imzasıyla çıkan ve büyük ilgi çeken kitaba ait değerlendirmelerini okurlarıyla paylaştı.

HEKATON İLE SON TANGO

Aralık 2023te Ketebe Yayınlarından yayınlanan Hekaton’la Son Tango, Psikiyatrist Mustafa Merter tarafından yazılmış. Türk psikiyatrist ve psikoterapist, Nefs Psikolojisi Ekolü’nün kurucusu, muharrir kadim İslam tasavvuf geleneğinden kaynak alan yeni bir psikoloji yaklaşımı geliştirip psikoloji bilimine yeni bir boyut katmış.

Hekatonkheires yani Hekaton, Yunan mitolojisindeki titanlardan Gaia ile Uranüs’ün elli başlı, yüz kollu oğulları olan Kottos, Briareus ve Gyes’in temsilidir. Uranüs, Hekatonkheires’ten hem iğrenir hem de iktidarını ona kaptırmaktan korkar. Hâlbuki bu figür, çok başlı ve stabil olmayan yapısıyla hem katildir hem de maktuldür. S

on tangonun Hekaton’u ise global çapta sürdürülen çeşitli propaganda ve eşik altı bildiri uygulamalarıyla Aileyi İfsad Etme ve İnsanlığı Tekrar Yapılandırma Global Projesinin bir temsilidir.

Kitaba geçmeden evvel muharririn biyografisine göz atalım. Ortaokulu Avusturya Lisesinde okur, daha sonra tahsiline devam etmesi için ailesi tarafından İsviçre’ye gönderilir. 1975te Lozan Tıp Fakültesi’nde Tıp tahsilini tamamlar. Almanya’da bir mühlet dahiliye asistanı olarak çalıştıktan sonra branş değişikliği yapmaya karar verir ve İsviçre’de Psikiyatri uzmanlık eğitimine başlar. Uzmanlığını Zürih Üniversitesi Hastanesi’ne bağlı Burghölzli Psikiyatri Hastanesi’nde tamamlar. Akabinde Flufenazin Dekanoat nöroleptik çalışması ile doktora tahsilini tamamlar. 1987 yılında Türkiye’ye yerleşir. Çalışmalarının sonucunda “Nefs Psikolojisi” ismini verdiği yeni bir yaklaşım (ekol) meydana gelir. Nefs Psikolojisi araştırmaları, Batı Psikoloji’sinde mevcut olan yapısal ve fonksiyonel kuramlara yeni boyutlar katar: Çok Mertebeli ve Dinamik Nefs Yapısı (Multi-Level and Dynamic Existential Psychic Structure); Bilinçdışı kategorileri (Lower and Higher Unconscious Categories); Hâl Psikolojisi (Psychology of Human Subtile States) bunlardan kimileri imiş. Ayrıyeten Matrix Sendromu (Matrix Syndrome) ismini verdiği, yaygın ismiyle “ekran bağımlılığı” yeni çağ global sendromunun tehlikelerini ve risklerini ruhsal açıdan tetkik ederek toplumsal bir farkındalık kazandırmaya katkı sağlar. Dokuz Yüz Katlı İnsan (2007) ve Nefs Psikolojisi ve Düşlerin Lisanı (2014) adlı iki kitabı vardır. Şu sıralar, sekiz yıl evvel başlamış olduğu ve yeni tamamladığı Kuran-ı Kerim’in Ruhsal Açıdan Tefsîri çalışması yayın sürecindedir.

Karşımızda eğitimini yurtdışında almış, yabancı lisanı olan, fakat Batı Psikolojisi kuramlarını tasavvufla tekrar yorumlayan, yetişme stili ile çelişen bayan erkek münasebetleri, aile içi davranışlara yaklaşımında çağdaş ve eşitlikçi bir yaklaşım benimsemeyen bir müellif var.

Biz yabancı mekteplerde yetişen Anadolu çocukları hangimiz bu fikirlere kapılmadık ki, önümüze açılan yeni irtibat dünyası imkan ve ağları sonucunda hepimiz bir yana savrulup kurtuluşu ya geçmişin şanında ya da eloğlunun yeni heyecanlarında aradık durduk. Halbuki içimizdeydi; bizim nefsimizde gizliydi, değil mi? Bunu keşfettiğimizde ise artık genç değildik, maişet gailesinde boğulmuştuk.

Yazar, günümüzün Web 2.0 ve yeni medya dünyasında kadim terbiye sisteminin çökertilmesi, bayan hakları ismi altında bir “erkek kadın” figürü yaratılması, baba otoritesinin “kasıtlı” olarak yıkılması, her türlü cinsel sapkınlığın eş vakitli olarak “arttırılması” ve “toplumsal cinsiyet” ismi altında bayan ve erkek farkının ortadan kaldırılması üzere beş ana cephede süren bir savaşa ulusal ve küresel manada, ayağı yere basan tahlil teklifleriyle dur demenin vakti geldiğini belirtiyor. Bunun için de bir Yüksek Toplumsal Stratejik Araştırmalar Enstitüsü kurulmalı diyor.

Yazar bu kitabı İsviçre’de dinlediği bir radyo programında anne ve babaları eşcinsel on-on beş yaşlarında çocuklar ile yapılan röportajda çocukların bu alakaları ne kadar normalleştirdiklerini duyduğunda yazmaya karar veriyor. Bunun üzerine son seksen senede ABD ve Avrupa’da gerçekleşen toplumsal değişimlerin bir meta tahlilini yapıyor. Bu tahlilin sonucunda global çapta eş vakitli olarak yayılan bir toplumsal mühendislik projesi ile karşı karşıya olduğuna ikna oluyor.

Bu proje eşcinsel bağların teşvik edilmesi, bayanların erkekleştirilmesi ve sonucunda anneliğin yok edilmesi, baba otoritesinin yıkılması ve kuşaktan nesile aktarılan klasik terbiye sisteminin ortadan kalkması üzere vakte yayılarak gelişen değişimleri kapsıyor.

Evet lakin, yeniden de yüz milyonlar çok asırlık kitapları ki en son birkaç asır evvel şerh edilmişlerdi, ezber tarzı belleyerek eğitim alıyorlar. Sanırım her yerde bu projeler daim?!?

Ketebe Yayınları Hekaton’la Son Tango

Daha yazıya başlar başlamaz yazımın sonunu şuraya bir ekleyeyim:

    “Şimdiden duyar üzereyim yorumlarınızı, suçlamalarınızı…

    Baştan söyleyeyim, ben yalnızca inanmış bir Müslümanım, elhamdülillah.

    Sağcı, muhafazakar üzere eski moda ve artık bilmem ne diyorlarsa, onlardan değilim.

    Mustafa Merter’in çabasını takdir ettim. Haklı bir savunma içgüdüsüyle cüretle tahlil ve savunmalar yapmış. Tarafsızca aktarmaya çalıştım. Yorum yapmadım. Çünkü benim yaklaşımım farklı olurdu.”

Şimdi başlayayım yazıya ve bakalım bu noktaya nasıl geleceğim:

İnternetin yaygınlaşmasıyla ve akıllı telefonlarla bu toplumsal değişimler üstel bir süratle artıyor.

Yazar bizleri bu Matrix dünyasında manipüle edilmeye karşı uyarıyor.

1970-90 ortası doğan gençler hoşgörülü, kelamda özgüvenli, açık fikirli ve hırslı lakin bir o kadar da sinik, depresif, yalnız ve son derece korkulu imiş.

Yazar bu dert artışının başlangıcının 1966da ABD’de başlayan Values Clarification (Değerleri Yine Belirleme) karakter eğitimi projesi olduğunu düşünüyor. Benim bir arkadaşım da T.C. Ulusal Eğitim sisteminin ABD’li yetkililer tarafından yönetim edildiğini düşünüyor.
Neyse bu Pahaları Tekrar Belirleme projesinin yayılmasına sebep olan Louis E. Raths, Merrill Harmin ve Sidney B. Simon’un

“Öğretmenler ve Öğrenciler için Pratik Stratejiler” kitabı 500 bin adet satmış ve kısa müddette misal on iki kitap daha çıkmış. Bu kitapta “mutlak değerlerin” olmadığı, hiçbirimizin evvelden belirlenmiş pahalara sahip olmadığımız, pahaların belirlenmesinin üç basamağının seçim, bedel verme, aksiyon olduğu anlatılıyor. En değerli noktalar: seçimin özgür olması, her farklı alternatifin sonuçlarının ne olabileceği üzerine derin bir biçimde düşünülmesi gerektiği, seçimin utanmadan herkese açıklanabilmesi, bu seçimle aksiyona geçilmesi ve seçimin hayatın farklı durumlarında tekrarlanması

imiş.
Yazarın bu noktaları yorumlaması ise şöyle: “

Başkasına ziyan vermediğin surece ne yaparsan yap; şayet bu senin özgür seçimin ise, seve seve yapıyorsan, canının çektiği üzere, doya doya, tadını çıkara çıkara yap.” Müellife nazaran bu ideoloji ile din, maneviyat, gelenek, görenek, jenerasyonlar uzunluğu aktarılan bilge hayat deneyimleri ve insanlığın bütün kadim kıymetleri bir çırpıda siliniyor. Muharrir bilhassa öğretmenin hedefinin öğrencinin doğruyu kendi kendine bulması olmasını yargılıyor. Bu muhafazakar yaklaşım bana çok tanıdık geliyor. Fakat yeni jenerasyonlarda bir işe fayda mı, bu türlü edinilen öğretiler kalıcı olur mu?

Bu yaklaşımı mümkün kılan ruhsal fikir sistemini Rollo May, Abraham Maslow, Carl Rogers ve William Coulson’ın “İnsancıl Psikoloji” yaklaşımında buluyoruz. Psikoterapide hastalara self actualization ismi altında temel otoritenin dışarıda değil, kendi içlerinde olduğu bildirisi verilirken satır ortasında da bedensel ve olabilecek tüm öbür hazların hudut tanımadan yaşanması telkin ediliyor. Bu yaklaşım Varoluşçu Psikoloji ile birleştiğinde, “Var olmak istiyorsan özgürce bütün potansiyelini yaşa” sonucu çıkıyor. Ayrıyeten bu yaklaşımın art planında yer alan Varoluşçu İdeolojinin (G. Kneller), öğretmenin kendi pahalarını kabul ettirmeye çalışmaması ve öğrencisine “sen istediğin üzere seç” demesidir.

Değerleri Tekrar Belirleme projesinin yayılmasına sebep olan Raths’ın ilham aldığı bir başka filozof John Dewey eğitimde ıslahat yapmak isteyen, ama tıpkı vakitte ölçülü, hoş ahlakı teşvik eden bir eğitim sistemini savunuyor. Bu sistem aslında bizim kadim rüşd adabımıza benzemiyor mu? Yani talebe eğitimde pasif kalmamalı ve doğruları bulmak için uğraş göstermelidir. Ancak ortadaki fark: rüşd yönteminde ilahi rabıta ve bir mürşid-i kamil var. Mürşid sadece sözleri ile değil, halleri, Kur’an-ı Kerim kaynaklı hoş ahlakı üzerinden doğruyu bulduruyor.

Bu yaklaşımın art planında rol oynayan öteki bir görüş, Darwinizm’in biyoloji alanına sunduğu Evrim Teorisi’nin toplumsal Darwinizm aracılığı ile insan bilimlerine uyarlanması.

Burada, ahlak dahil olmak üzere her şeyin vakitle değişebileceği fikri öne sürülüyor. Ayrıyeten bilimsel materyalizm ve pozitivizm, hoş ahlakı kendi ampirizm kriterlerine uymadığı, laboratuvarda ölçemediği için yok sayıyor.

Neticede “Değerleri Yine Belirleme” projesinin büyük savunucularından Howard Kirschenbaum’un beklediği üzere hareket yayılıyor. Psikologlar danışan ailelere

“Çocuğu zorlamayın, üstüne varmayın, bırakın kendi seçsin.”; “Hayallerinden vazgeçme, bu vücut senindir, istediğin üzere kullan, diğerlerinin ne dediğini umursama.” formunda öğüt veriyor. Bunun sonunda tenkit kabul etmeyen, çabuk incinen, son derece alıngan, sorumluluk taşımayan bir jenerasyon ortaya çıkıyor. Terbiye ortadan kaldırılınca erken yaşta hamile kalan, suça, alkolizme, uyuşturucuya yönelen ya da bedelini ödemeden maddi-manevi her şeye sahip olma hakkı olduğunu düşünen bir kuşak doğuyor. Hollywood sinema sanayisi ile desteklenince “sınırlayıcı toplumsal kıymetlere baş kaldırmak” tüm dünyaya yayılıyor. Halbuki onlar sinema çeviriyorlardı, niçin ciddiye alır ki beşerler???

1850lerde İngiltere Victoria devrinde toplumda bayanlar için var olan kısıtlamaları düzeltmek için başlayan feminizm hareketi, 1960larda bilhassa ABD’de politik bir harekete evrildikten sonra 1990lardan itibaren bir “erkek kadın” yaratma projesine dönüşüyor. “Mona Lisa Smile” sinemasında Julia Roberts vazifeye başladığında öğrencilerini erken yaşta evliliğe ve annelik eğitimine karşı çıkmaya yönlendiren bir profesörü canlandırıyor. “Bend it like Beckham” sinemasında yarı Hintli yarı Asyalı bir genç kız, ailesinin karşı çıkmasına karşın futbolcu oluyor. Million Dollar Baby’de Clint Eastwood Hillary Swank’i boks şampiyonu yapıyor. Yani muharrire nazaran daima fıtrata, sağduyuya alışılmamış bir bayan ideali modeli yaratılmak isteniyor. O denli ki bütün savaş sinemalarında erkek askerlerin yanında, birçok vakit erkekleri yenen savaşçı kahraman bayanlar var! Olimpiyatlarda ise başarılı sportmen bayanlara hormon testi yapıyoruz.

Bu gidişatın toplumsal tesirleri ortasında evlilik yaşının yükselmesini, nüfusun azalmasını sayabiliyoruz. Bilhassa “Geciktirilmiş Annelik Sendromu” patolojisi bayanlarda kanser dahil hastalıklara açık hale getiriyor, deniyor. Sebep olarak bayanlar annelik hissine ihtiyaç hissedemiyor ve evlilik motivasyonları azalıyor, diyebilir miyiz?

Frankfurt Okulu Almanya’da bir niyet kuruluşu olarak başlamış ve bu değişim için radikal bir tekrar yapılandırma fikir sistemine gerek duymuştur: Birinci olarak

“bütün bildiklerini eleştir ve unut”

, ikinci olarak “mutlak gerçeklik yoktur” teklifleri ile “sil baştan” yapmak gerekiyor. ABD’ye göç eden Frankfurt okulu entelektüelleri akrabalarını Holokost’ta kaybetmiş, ağır travma yaşamış bireyler. Bu nedenle bir daha asla mantığı ile hem haksızlıkların intikamını almaya çalışıyorlar hem de maksatları Yahudi ırkı dışında olan halkları gelecekte kendileri için zararsız hale getirmek. Bilhassa tahlil etmeye çalıştıkları denklem, Musevilere karşı öfkenin sebepleri. Onlara nazaran Hristiyanlar doğal cinsel güdülerini reddettikleri için yaşadıkları ruhsal tansiyonu Musevilere yöneltiyormuş

. Ayrıca otoriter aile kurumu ve baba kıymetli; babaya karşı gelemeyen çocuk öfkesini etrafa yani Musevilere yansıtıyormuş. Yani temel sorun: baba=otorite=nefret=çevreye yansıyan öfke=Yahudi düşmanlığı ise tahlil otoriteyi temsil eden babayı tahtından indirmek, yani ataerkil sistemi, aile bağlarını, görgü, gelenek, ahlak kurallarını tekrar yapılandırmak.

Museviler sosyoloji alanında aktif olup “önyargı üzerine çalışmalar “ ismi altında makaleler, kitaplar yayınlıyor. Bunlardan biri Adorno, Frenkel-Brunswik ve Levinson’un “Otoriter kişilik” kitabı.

Aslında temel gaye Çekirdek aileyi ve insanlığı yok etmek mi?

Judith Butler gender teorisinin manevi babası. Undergoing Gender (Cinsiyeti Çözme) kitabı her türlü cinsel sapıklığın (başta lezbiyenlik) yasallaştırılması üzerine kurulmuş. Daha da ötesi sübyancılığı gündeme getiriyor, milletlerarası lezbiyen ve gay gündeminin vazifesinin insanın tekrar yapılandırılması olduğunu belirtiyor: “Belirli bir norm kümesinde görmek üzere bir dilek yoksa, bu cinsel yönelim hastalık üzere görülmemeli, eşcinsel evlilikler varsa çocuk evlat edinme yahut yapay döllenme mümkün olmalı, ensest iki tarafın isteği varsa olabilir, kimsenin kimseye hesap verme mecburiliği yoktur.” diyor. Öbür tarafta, Fransız filozof Agacinski toplumsal cinsiyet ve queer teorisini Fransa için canavarca yaşanılacak bir gelecek olarak tanımlıyor, eşcinsel ebeveynliğini doğadışı görüyor, çocuğun hem anne hem babaya muhtaçlığı olduğunu tabir ediyor, eşcinsellerin çocuk büyütmesinin yapay bir insanlık olduğunu söylüyor.

Butler’a nazaran cinsiyet farkı, toplumsal cinsiyet (gender) ve cinsellik farklı imiş. Artık gender kavramı erkek bayan farklılığını anlatmıyor, ne erkek ne bayan, ikisinin ortasında bir şey manası yükleniyor.

Vatikan bu oyunun farkında olduğundan gender kavramını Birleşmiş Milletler Hükümet dışı Örgütü programından çıkarmak istiyor zira kavramın bilhassa bayanlar için kullanıldığında eşcinselliğin onayı için bir şifre manası taşıdığını ve erkek-kadın dışında yeni bir cins yaratma teşebbüsü olduğunu fark ediyor.

Türkiye’de birinci defa LGBT ve öteki marjinal akımlar üzerine bilimsel, psikiyatrik ve sosyolojik olarak kapsamlı bir çalışma sunan Dr. Mustafa Merter

Yazar:

Yeni bir radikal insan modeli lakin erkek ve bayan farkı, yani cinsiyet ortadan kaldırılırsa mümkün olabiliyor. Bunun bizdeki tesiri İstanbul Kontratı; bu kontrat, bayan hakları mazereti ile kamufle edilmiş Butler’ın eşcinsellik fikirlerini taşıyan bir Truva atıdır. Sonuçta 2021 yılında yanlıştan dönüldü fakat “virüs” ne yazık ki beyinlere yerleşti. Bu kontrat kapsamında “Toplumsal Cinsiyet Eşitliği” terimi en tehlikelisi. Bayanlara uygulanan şiddet ve eşitsizlik mazereti altında “erkek kadın” yaratma, erkek eşcinselliği ile erkekliği sulandırma, erkek ve bayan farkını büsbütün silme hedefleniyor. Bir erkeğe erkek, bayana kadın demek cinsiyet hakkında kalıplaşmış yargı olarak görülüyor, bunun yerine cinsiyet rolü normları (gender streotype) yani LGBT ile başlayan ve LGBTQIA+ ve ötesine giden bir seri hedefleniyor. Törelerin ve geleneklerin değiştirilmesi, olumlu yanlarımızı namussuz yapmak isteniyor. Bayan teriminin 18 yaşından küçük kızları da kapsaması ile cinsel istismara uğrayan kızları korumak değil, 13-14 yaşlarında bir kızın kendi isteği ile lezbiyen yahut trans olmak istediğinde ebeveyninin karşı çıkamaması için haklara sahip olması hedefleniyor, diyor

Yazar bu fikirlerini toplantılarda sunduğunda öfkelenen bayanların erkek dünyası tarafından baskılanmış, şiddete maruz kalmış yahut o denli olduğunu sanan, tarafsız kıymetlendirme yapamayan bayanlar olduğunu düşünüyor.

Son olarak hislerin kasıtlı olarak öbür alanlara yönlendirilmesi olarak mesken hayvanlarına yönelik sıradan ilgi ötesi sevgiyi ele alıyor. Artık aile kurmak, evlenmek, çocuk sahibi olmak gençleri ilgilendirmiyor; hayvanlarla olan bağ daha konforlu bir

“kendini kandırma”

diyor.

Özellikle son 40 yıldır Hollywood’u yöneten Museviler, sinemaları vasıtasıyla eşcinselliği adım adım bütün dünyaya zararsız, hatta övünülecek bir özgür seçim olarak kabul ettiriyormuş.

Ama Texas eyalet valisi “aileyi muhafaza birimleri”ni cinsiyet değiştirme ameliyatları ve ergenlik durdurma ilaçlarını araştırmak üzere görevlendiriyor. Disney, Netflix buna karşı çıkıyor. Hollywood’un kendinde bu hakkı görmesine neden, Bernays olabilir mi? Amerika’nın Almanya karşısında savaşa girmesinde büyük rol oynayan bir halkla alakalar ve propaganda uzmanı olan Bernays, sigara şirketleri için çalışırken bayanlara sigara içmeyi özgürlük sembolü olarak telkin ediyor. Halk kitlelerinin bilinçdışı faktörlerle davrandıklarını, bu nedenle yetenekli azınlığın davranışlarını manipüle etmesi gerektiğini düşünüyor. Bu durumda alt bilinçdışında uyanmamış bir potansiyel olarak eşcinsellik eğilimi var olan bir bayan kelam gelimi kocası onu aldattığında Netflix menüsünden eşcinsellik bahisli bir sinema seçebilir. Algoritma hınzırca sinema menüsüne bu tip sinemaları ekleyip dozajı arttırır ta ki bayan bir sabah kendini bir bayanın yatağında buluncaya kadar!

Bu olabilir mi, sizce?

Gelelim toplumsal medyaya.

Matrix aslında akıllı telefonumuzun ekranı. Facebook’a bağımlı olanlar yalıtılmış sanal tesir alanı (virtual influence field) içinde özel bir hayat yaşıyor. Artık milyonların cinsiyet, yaş, oturdukları yer ve alışkanlıkları kayıt altında. Hatta üç boyutlu gözlüklerle gerçeklik ve sanal dünya iç içe geçmiş durumda. Başka taraftan Çin, Tiktok’u kendi ülkesinde “Altın Kalkan Projesi”ne nazaran farklı uyarlıyor ve kendi çocuklarını koruyor. Günlük ziyaret 40 dakika ile hudutlu, kültür ve eğitim yüklü içerikler sunuyor. Dünyada ise Tiktok’u ağır izleyenlerde Tourette Sendromu hadiselerinde artış yaşanıyor, anoreksiya üzere yeme rahatsızlıkları görülüyor.

Yazar ChatGPT üzerinden tehlikelere dikkat çekiyor, bilhassa şiddet konusunda cesaretlendirecek karşılıklar verdiğini belirtiyor.

Eşcinselliğe bakışın vakit içindeki değişimine bakıldığında,

1948de “Evrensel İnsan Hakları Beyannamesi”nin Birleşmiş Milletler önderliğinde gözden geçirilmesi, Musevi-Hristiyan ahlakı yerine “Aydınlanma Hareketi”nden kaynaklanan doğal haklar üzere mefhumların öne çıkması, bu sekülarizasyon teşebbüsleri ile eşcinsellere “dolaptan çıkmak” diye tanımladıkları legalleşme fırsatının doğması bahsedilmesi gereken değerli gelişmeler. “Gay Özgürlük hareketi” 1969da New York’ta Stonewall Club protestosu ile başlıyor. Harry Hay, Marshall Kirk, Hunter Madsen kıymetli bir strateji ile insan hakları kılıfı altında, eşcinselin cinsel tarafını ikinci plana indirgeyip insanların hislerine hitap etmeyi başarıyor. Böylelikle eşcinsel olmayan Amerika revizyondan geçiyor. Medya/yayın kuruluşları ile Amerikan halkı her şeye inanır hale geliyor. Hollywood sanayisi, psikoloji, psikiyatri, sosyoloji bilim kısımları çoktan ele geçirildiğinden alt yapı itinayla hazırlanıyor. Artık cepheyi genişletmek için iki alan var: siyaset ve hukuk.

Yazar tezini desteklemek için burada Richard M. Valelly’nin şu görüşlerine yer veriyor: “1950lere kadar cinsel yönelim Amerika’da siyaset hayatının ilgi alanı olmamıştır. Lakin apansız, 10-15 senede bir ulusal cinsellik gündemi yaratılmıştır. Sonuçta işyeri kuralları, eğitim, evlilik, vb LGBT tarafından belirlenir olmuştur.”

Halbuki psikiyatri ve psikoloji alanında da Freud, Jung ve Adler eşcinselliğin insanın gelişim evrelerini engelleyen bir hayat usulü olduğuna işaret ediyor. Psikolog ve psikiyatristler de aslen somatik ve ruhsal olumsuz sonuçları gözlemlemişler. Lakin 1952de DSM teşhis kriterlerinde eşcinsellik “sosyopatik kişilik bozuklukları” altında yer alırken 1968de bu kategoriden çıkarılıyor, öteki cinsel sapmalarla birlikte sınıflandırılıyor. 2013te cinsel yönelimlerle ilgili hiçbir teşhis kalmıyor, hangi cinsel sapıklık olursa olsun artık hastalık olarak görülmüyor. “Born that way” teorisini güçlendirmek emeliyle uyduruk genetik/hormonal/nörofizyolojik teorilere yük veriliyor, diyor muharrir.

Yazar Türkiye’de psikoloji ve tasavvufun sentezini yapmaya çalıştığında büyük reaksiyonla karşılaştığını anlatıyor. Eşcinsel hayat stilinin sıhhate ziyanlarını gündeme getirdiğinde de büyük direnişle karşılaşmış.

Eşcinselliğin genetik kaynaklı olmadığını ve istenirse tedavinin mümkün olduğunu anlatıyor. Sonuç olarak dünyada üçüncü bir cinsiyet olduğunu kanıtlayan tek bir bulgu olmamasına karşın politik aktivistler, Born That Way mitini devam ettiriyor. Lakin muharrir, çalışmaların çocukluk ve ergenlik periyodu psiko-gelişimsel sürecinin ve öteki çevresel faktörlerin, cinsel kimliği şekillendirmede en büyük rolü oynadığını gösterdiğinin altını çiziyor.

İki cinsi birbirinden ayıran yapısal kodlar ve anatomik ve fizyolojik farklılıklar bulunuyor, diyor. Lakin medyanın erotize edilmiş hemcins alakaları teşvik edici etkisini, internet pornosu kısacası beyin yıkamaları yanlış giden psiko-gelişimsel sürece dahil etmek gerektiğini belirtiyor. Ve diyor ki: Tersine çocuk ve ergenlerin trans olma heveslerinin süreksiz olduğunu gösteren çalışmalar mevcut; Amerikan Psikiyatri ve Psikoloji dernekleri trans kimliğinin dalgalı olduğunu ve büyük çoğunluğun kromozomik cinsiyetleri kabul edeceklerini beyan ediyor.

Yazara nazaran; materyalist paradigma dini Türkiye’de İttihat ve Terakki hareketi üzerinden geliyor; aklı ve bilimselliği ön plana çıkarıyorlar.

Yuval Noah Harari’nin Homo Deus isimli kitabından örnekler veren müellif; ölümsüzlük muştularını, mutluluğun artması ile ilgili öngörülerini, meğer tasa hastalıkları artışta, ruh diye bir tespitin olmadığını belirtmesini, şuurun karmaşık hudut ağlarının ateşlenmesi olduğunu söylemesini, teknolojik hümanizm fikrini, tercihlerin beynin elektrokimyasal süreçleri olduğu fikrini, yani özgür irade yoktur diyor kitapta, yapay zekanın üstünlüğü tezini, kimi insanların sürümleri yükseltilmiş harika insan seçkini oluşturma tezini epey yadırgıyor. Ekran vaktindeki artışla gelen sanal bağımlılık artışı depresyon, tasa üzere hastalıklarla en büyük tehlikeyi oluşturuyor.

Tüm bu gidişata cevaben muharrir; çocuğa karşılığını vermeden her şeyi alabileceği izlenimini vermemek gerektiğini, bencilliği düzeltmek için hayır faaliyetlerine teşvik etmeyi, geciktirilmiş annelik sendromunun somatik ve ruhsal tesirlerinin ortaya konmasını, okul-aile birlikleri ve Diyanet’te “kadın nedir” sorusunun sorulup insanları tefekkür etmeye yönlendirilmesini, toplumsal cinsiyet eşitliğinin bayan ve erkek ortasındaki farklardan dolayı bayanın kadın üzere, erkeğin erkek üzere olması sağlanarak düzenlenmesini, sevginin ve manalı insan bağlantılarının tekrar yeşertilmesini öneriyor. Tüm bu projelerin Cumhurbaşkanlığına bağlı bir “Yüksek Kontrol Kurumu” tarafından takibini öneriyor. Medya alanı için Disney, Netflix üzere ziyanlı bildirileri olan yayınların ifsad algoritma tahlillerinin yapılıp müsaadeye tabi olmaları, gerekirse yasaklanmalarını, Çin’in Firewall gibisi Türk Hilal Duvarı oluşturulup devreye sokulması, çocuklar için yapılan yayınların Yüksek Toplumsal Stratejik Araştırmalar Enstitüsü’nün Çocuk ve Ergen Alt Ünitesi tarafından ziyanlı ise daha yayımlanmadan engellenmesi, çocuklara yönelik görsel, oyuncak, giysi, renklerin ve müzik kelamlarının kontrole tabi olması tekliflerinde bulunuyor. Ayrıyeten Türk Psikiyatri derneği yapısının ve fonksiyonlarının gözden geçirilmesini, yan kuruluşu CETAD vasıtasıyla LGBT derneklerine takviye vermesinin engellenmesini, kendi kurduğu nefs ilmi akademilerinin yaygınlaşmasını öneriyor. Reklam sanayisinin aktifliklerine çok dikkat edilmeli, ifsad algoritmaları reklam lisanında kullanılmamalı, görseller denetlenmeli, en âlâ tahlil reklamların yayına girmeden denetlenmesi ve ihtar cezaları verilmesidir, diyor.

Son olarak da muharrir çok faal bir ekran vakti ve algoritma tahlili uygulaması üzerinden detaylı dolanım tahlillerinin, ekran vakti içeriğinin ve psikopatoloji tahlilinin yapılıp önleyici tekliflerde bulunulmasını öneriyor. Alışılmış tüm bunları kim, nasıl yapacak ve sonuç alınacak, sıkıntı işler bunlar!

Tüm dünya toplumsal medyanın, arama motorlarının tesiri altında!

Şimdiden duyar üzereyim yorumlarınızı, suçlamalarınızı …

Baştan söyleyeyim, ben yalnızca inanmış bir Müslümanım, elhamdülillah.

Sağcı, muhafazakar üzere eski moda ve artık bilmem ne diyorlarsa, onlardan değilim.

Mustafa Merter’in uğraşını takdir ettim. Haklı bir savunma içgüdüsüyle hamasetle tahlil ve savunmalar yapmış. Tarafsızca aktarmaya çalıştım. Yorum yapmadım. Çünkü benim yaklaşımım farklı olurdu.

İnanç doğmadır, teslimiyettir. Batılı tasvir etmek ve deva, izah aramak beyhudedir.

Mühim olan gerçekleri bilip anlamaktır. Ayrıntı tartışmak bana nazaran değil; işi başından yanlışsız tutmak gerekir. Mesela bayana bir eşya, mal üzere davranmak yanlıştır. Din erkeklere mahsus değildir ve ruhbanlık yoktur; asabiyet yoktur. Rabbim tüm yarattıklarına bu dünyada Rahmandır. Biz kendimizi doğrultmazsak beyhudedir.

Bir sual:

Arama motorları, toplumsal medya ortaya çıkalı kaç yıl oldu? Ve niye biz hala karar veremedik, bu aracı nasıl kullanacağımıza? Tam karşıtı, müstear isimlerle gizlenerek trolcülük, kameranın cazibesine kapılarak vaizcilik ve daha neler yapıyoruz. Allah affetsin…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir